- •МАРФАЛОГІЯ ЯК РАЗДЗЕЛ ГРАМАТЫКІ
- •Прадмет і задачы марфалогіі
- •Сувязь марфалогіі з іншымі раздзеламі мовазнаўства
- •Асноўныя граматычныя паняцці і адзінкі
- •ЧАСЦІНЫ МОВЫ
- •Прынцыпы і крытэрыі аб’яднання слоў у часціны мовы
- •Сістэма часцін мовы ў сучаснай беларускай мове
- •НАЗОЎНІК
- •НАЗОЎНІК ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •ЛЕКСІКА-ГРАМАТЫЧНЫЯ РАЗРАДЫ НАЗОЎНІКАЎ
- •Адушаўлёныя і неадушаўлёныя назоўнікі
- •Катэгорыя роду назоўнікаў
- •Значэнне і сродкі выражэння граматычных значэнняў роду
- •Назоўнікі агульнага роду
- •Род марфалагічна нязменных назоўнікаў. Граматычны род абрэвіятур
- •Разыходжанні ў граматычным родзе некаторых назоўнікаў у беларускай і рускай мовах
- •Катэгорыя ліку назоўнікаў
- •Значэнне і сродкі выражэння лікавага супрацьпастаўлення
- •Адзіночналікавыя і множналікавыя назоўнікі. Рэшткі парнага ліку ў беларускай мове
- •Катэгорыя склону назоўнікаў. Значэнні склонаў
- •СКЛАНЕННЕ НАЗОЎНІКАЎ
- •Змяненне назоўнікаў I субстантыўнага скланення
- •Змяненне назоўнікаў II субстантыўнага скланення
- •Змяненне назоўнікаў III субстантыўнага скланення
- •Асаблівасці змянення рознаскланяльных назоўнікаў
- •Змяненне назоўнікаў у множным ліку
- •Змяненне назоўнікаў ад’ектыўнага тыпу скланення
- •Змяненне назоўнікаў змешанага тыпу скланення
- •Змяненне назоўнікаў паводле нулявога тыпу скланення
- •ПРЫМЕТНІК
- •ПРЫМЕТНІК ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •ЛЕКСІКА-ГРАМАТЫЧНЫЯ РАЗРАДЫ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •Пераход прыметнікаў з аднаго разраду ў іншы
- •ПОЎНЫЯ І КАРОТКІЯ ФОРМЫ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •СТУПЕНІ ПАРАЎНАННЯ ЯКАСНЫХ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •ПРЫМЕТНІКІ СА ЗНАЧЭННЕМ СУБ’ЕКТЫЎНАЙ АЦЭНКІ І МЕРЫ ЯКАСЦІ
- •СКЛАНЕННЕ ПРЫМЕТНІКАЎ
- •Скланенне якасных, адносных і прыналежных прыметнікаў
- •ЛІЧЭБНІК
- •ЛІЧЭБНІК ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •КОЛЬКАСНЫЯ ЛІЧЭБНІКІ
- •Уласнаколькасныя лічэбнікі
- •Зборныя лічэбнікі
- •Дробавыя лічэбнікі
- •Скланенне колькасных лічэбнікаў
- •ПАРАДКАВЫЯ ЛІЧЭБНІКІ
- •СІНТАКСІЧНАЯ СПАЛУЧАЛЬНАСЦЬ ЛІЧЭБНІКАЎ З НАЗОЎНІКАМІ
- •ЛІЧЭБНІК У РОЛІ ІНШЫХ ЧАСЦІН МОВЫ
- •ЗАЙМЕННІК У РОЛІ ІНШЫХ ЧАСЦІН МОВЫ
- •Неазначальныя (няпэўныя) займеннікі
- •Адмоўныя займеннікі
- •Азначальныя займеннікі
- •Указальныя займеннікі
- •Прыналежныя займеннікі
- •ДЗЕЯСЛОЎ
- •ДЗЕЯСЛОЎ ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •АСНОВЫ ДЗЕЯСЛОВА
- •Пераходныя і непераходныя дзеясловы
- •Зваротныя дзеясловы
- •ГРАМАТЫЧНЫЯ КАТЭГОРЫІ ДЗЕЯСЛОВА
- •НЕПРЭДЫКАТЫЎНЫЯ КАТЭГОРЫІ ДЗЕЯСЛОВА
- •Катэгорыя трывання дзеяслова
- •Двухтрывальныя дзеясловы
- •Катэгорыя стану дзеяслова
- •Незалежны і залежны стан дзеяслова
- •Аднастанавыя дзеясловы
- •ПРЭДЫКАТЫЎНЫЯ КАТЭГОРЫІ ДЗЕЯСЛОВА
- •Катэгорыя ладу дзеяслова
- •Абвесны лад дзеяслова
- •Загадны лад дзеяслова
- •Умоўны лад дзеяслова
- •Катэгорыя часу дзеяслова
- •Катэгорыя асобы дзеяслова
- •Асабовыя дзеясловы
- •Безасабовыя дзеясловы
- •Катэгорыі роду і ліку дзеяслова
- •Класы дзеясловаў
- •Прадуктыўныя словазмяняльныя класы
- •Непрадуктыўныя словазмяняльныя класы
- •Дзеясловы з індывідуальнымі асаблівасцямі формаўтварэння
- •Спражэнне дзеясловаў
- •Пераход дзеепрыметнікаў у прыметнікі і назоўнікі
- •Скланенне дзеепрыметнікаў
- •Дзеепрыметнікі незалежнага стану
- •Ужыванне дзеепрыслоўяў
- •ПРЫСЛОЎЕ
- •ПРЫСЛОЎЕ ЯК ЧАСЦІНА МОВЫ
- •Азначальныя прыслоўі
- •СТУПЕНІ ПАРАЎНАННЯ ЯКАСНЫХ ПРЫСЛОЎЯЎ
- •ПЕРАХОД ПРЫСЛОЎЯЎ У ІНШЫЯ ЧАСЦІНЫ МОВЫ
- •СЛОВАЎТВАРЭННЕ ПРЫСЛОЎЯЎ
- •Акалічнасныя прыслоўі
- •БЕЗАСАБОВА-ПРЭДЫКАТЫЎНЫЯ СЛОВЫ
- •Агульная характарыстыка безасабова-прэдыкатыўных слоў
- •МАДАЛЬНЫЯ СЛОВЫ
- •Мадальныя словы як часціна мовы
- •СЛУЖБОВЫЯ ЧАСЦІНЫ МОВЫ
- •Агульная характарыстыка службовых часцін мовы
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ ЯК СЛУЖБОВЫЯ СЛОВЫ
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ ПАВОДЛЕ ФУНКЦЫЯНАЛЬНАГА ЗНАЧЭННЯ
- •ПРЫНАЗОЎНІКІ ПАВОДЛЕ ПАХОДЖАННЯ І СТРУКТУРЫ
- •Вытворныя і невытворныя прыназоўнікі
- •Простыя, складаныя і састаўныя прыназоўнікі
- •УЖЫВАННЕ ПРЫНАЗОЎНІКАЎ
- •Ужыванне прыназоўнікаў з ускоснымі склонамі назоўнікаў
імінеіснуе.Адныітыяждзеясловыўзалежнасціадкантэкстумогуцьбыць пераходныміабонепераходнымі:чытацькнігу(перах.)–здольнасцьчытаць
(неперах.); есці бутэрброд (перах.) – пачаць есці самастойна (неперах.);
пецьпесню(перах.)–пяюцьпеўні(неперах.).Гэтаазначае,штокатэгорыяпе- раходнасці/непераходнасцідзеясловаўз’яўляеццасемантычна-сінтаксічнай.
ЗВАРОТНЫЯ ДЗЕЯСЛОВЫ
Дзеясловы могуць абазначаць дзеянне, якое накіравана на суб’ект або аб’ект.Узалежнасціадгэтагаяныпадзяляюццаназваротныяінезваротныя.
Да зваротных адносяцца дзеясловы, якія абазначаюць дзеянне, што накіравананасамсуб’ектісканцэнтраванаўсамімсуб’екце.Галоўнайфар- мальнайпрыметайтакіхдзеясловаўз’яўляеццанаяўнасцьпостфікса-ся,які, далучаючысядадзеяслоўныхформінфінітывана-цьабодаформ3-йасобы адзіночнага ці множнага ліку, па фанетычных прычынах пераходзіць у -ца
(-цца):мыць–мыцца,мые–мыецца,мыюць–мыюцца;бараніць–бараніц- ца,бароняць–бароняцца;разгаварыць –разгаварыцца;распарыць –распа- рыцца; вітаць – вітацца. У астатніх выпадках захоўваецца -ся: берагчыся,
стрыгчыся,несціся.Асноўнаяколькасцьзваротныхдзеясловаўутвараецца ад прама пераходных: прычасаць валасы – прычасацца, убачыць сябра – убачыцца, вымыць твар – вымыцца, запісаць песню – запісацца. Прама пераходныядзеясловызвычайнаўтвараюцьпарынезваротныхізваротных дзеясловаў: купаць – купацца, займаць – займацца, кіраваць – кіравацца, расцерці – расцерціся, абпячы – абпячыся.
Зваротныя дзеясловы, утвораныя ад пераходных дзеясловаў, паводле значэнняпадзяляюццананекалькіразрадаў:уласна-зваротныя,узаемна-зва- ротныя, агульна-зваротныя, ускосна-зваротныя, пасіўна-якасныя, актыў- на-безаб’ектныя, зваротна-пасіўныя, зваротна-залежныя:
●●уласна-зваротныя дзеясловы паказваюць, што дзеянне накіравана на суб’ект, на самога ўтваральніка: абуць сябе – абуцца, брыць сябе – брыцца, бараніць сябе – бараніцца, красіць сябе – красіцца, прычэсваць сябе – прычэсвацца , стрымліваць сябе – стрымлівацца. Такія дзеясловы сінанімічныя па значэнні словазлучэнням са зваротным займеннікам сябе:
Пракоп моўчкі расперазаўся і зняў сярмягу (Я. Колас); ●●узаемна-зваротныядзеясловыабазначаюцьдзеянне,якоеадбываецца
паміж дзвюма ці некалькімі асобамі. Кожная з іх адначасова з’яўляецца і суб’ектам,іаб’ектамузаемадзеяння:вітацца,цалавацца,сустракацца, абнімацца, ругацца. Значэнне такіх дзеясловаў можна перадаць спалучэннем адпаведнага дзеяслова са словазлучэннем адзін аднаго (абнімаюць адзін
154
аднаго – абнімаюцца): І бацька і сын павіталіся за рукі (Я. Колас). Бліз-
кіміпасваімзначэннідагэтыхдзеясловаўз’яўляюццадзеясловысумеснага дзеяння, якія маюць значэнне ‘абмяняцца парадамі з кім-, чым-небудзь’
(мірыцца, дзяліцца, спрачацца): Старога Юстыня ў засценку паважалі, нават параіцца да яго прыходзілі (А. Чарнышэвіч);
●●агульна-зваротныядзеясловыўказваюцьнаўнутраны,духоўныстан суб’екта(асобыціжывойістоты),назнешніяфізічныязменыўстанеціруху,
дзеянніпрадмета(радавацца,весяліцца,хвалявацца,крыўдзіцца,хмурыцца; спыніцца, нахіліцца, кінуцца, каціцца, кружыцца, рухацца, мяняцца): Усё нуджуся я па вёсцы роднай… (З. Бядуля); Абрысы вуліцы губляліся ў змроку (К. Чорны);
●●ускосна-зваротныя дзеясловы абазначаюць, што пэўнае дзеянне суб’ектутвараедлясябесамога,насваюкарысць,усваіхінтарэсах(вучыцца,
прыбірацца,будавацца,частавацца,карміцца,збірацца,запасацца):Гэтыя тры дні Лабановіч жыў і сталаваўся ў пісара (Я. Колас);
●●пасіўна-якасныядзеясловыўказваюцьнаўласцівасцьпрадметапад- вяргаццанейкамудзеянню(гэтаасабліваяркавыступаеўформахцяпераш-
няга часу) (провалака гнецца, шкло б’ецца, ніткі рвуцца, метал плавіцца): Дзяры лыкі, калі дзяруцца (З. Бядуля);
●●актыўна-безаб’ектныядзеясловыўказваюцьнапастаянства,харак- тэрнасцьякога-небудзьдзеяннядлясуб’екта,прычымгэтадзеяннеўсведам- ляецца як прымета, уласцівая самому суб’екту (сабака кусаецца, крапіва пячэцца,каровабадаецца,пятухб’ецца):АлеЮзікаўконьхадзіўнавыгане, ніяк не хацеў лавіцца і нават два разы ўбрыкнуў Юзіка… (К. Крапіва);
●●зваротна-пасіўныядзеясловывыражаюцьпасіўныяўспрыняцціасо- бы,прычымназвагэтайасобывыступаеўякасціўскоснагааб’ектаўдавальным склоне, а дзейнікам з’яўляецца назва таго, хто (ці што) успрымаецца
(яму ўспомніўся сон, мне бачыліся слёзы, ёй чуюцца песні, сніцца малому дзіўны сон): Я не знаю, калі палюбілася сонцу зямля, а зямлі палюбілася сонца, – не ведаю я… (А. Куляшоў).
●●зваротна-залежныя дзеясловы маюць адценне залежнасці, аднак творныдзеючайасобыненазваны(выдавалісякніжкі,размяркоўвалісясро дкі,прывозяццатавары,выпускалісякніжкі):Пачаласяліквідацыяасобных нямецкіх груп, знішчаліся цэлыя часці, разбураліся варожыя камунікацыі, знішчаліся эшалоны, сеялася паніка ў асяроддзі ворага (К. Чорны).
Звычайна ў семантычных адносінах зваротныя дзеясловы паступова адштурхоўваюцца ад адпаведных незваротных, імкнучыся стварыць самастойную лексічную адзінку з іншым значэннем. Так, у пары мыць – мыцца зваротны дзеяслоў цалкам супадае ў сваім лексічным значэнні з незваротным і мае той жа суб’ект дзеяння. У пары стрыгчы – стрыгчыся зваротны дзеяслоў у якасці суб’екта часцей за ўсё падразумявае зусім не тую асобу,
155
якая рэальна ажыццяўляе дзеянне, хоць лексічнае значэнне ў гэтай пары застаецца адным і тым жа. Калі ж узяць пару раздаць – раздацца, то зваротнаяформачасцейзаўсёмаезначэнне,зусімнесуадноснаесазначэннем незваротнага дзеяслова: яна набыла значэнне ‘расшырыцца, расступіцца, рассунуцца,раздзяліцца’,увынікучагозрэдкустаўужываццаіаманімічны дзеяслоў (раздаць боты па калодцы).
У выніку такіх разыходжанняў у значэнні нярэдкія выпадкі, калі пры наяўнасці зваротных дзеясловаў іхнезваротныя адпаведнікіадсутнічаюць :
разбрысціся, нараўсціся, разраўсціся, разлегчыся, зарачыся, адрачыся, зрачыся, дамагчыся, каяцца, карыстацца, здавацца, здароўкацца, здарыцца, напівацца.
Пэўнае пашырэнне ў літаратурнай мове атрымалі і набылі статус літаратурнай формы зваротныя дзеясловы, утвораныя ад некаторых непераходныхдзеясловаў.Сяродіхнайбольшуюгрупускладаюцьдзеясловы,што абазначаюцьстанпрадмета,паякімгэтыпрадметадрозніваеццаадіншых:
чарнецца (зімовы лес чарнеецца), чырванецца (неба чырванеецца), бялецца
(полебялеецца).Адпаведныяімнезваротныядзеясловызвычайнаазначаюць набыццё пэўнай якасці, параўн.: чарнецца і чарнець, сінецца і сінець.
Другую групу падобных дзеясловаў складаюць зваротныя дзеясловы, якія маюць безасабовае значэнне: спаць – спацца, ляжаць – ляжацца,
жыць – жыцца, сядзець – сядзецца, стаяць – стаяцца, дыхаць – дыхацца, ікаць – ікацца, імгліць – імгліцца, працаваць – працавацца. Усе гэтыя дзея словывыражаюцьдухоўныабофізічныстанчалавека,якіёнперажываенезалежнаадсваёйволі.Многіязіхчасцейужываюццазадмоўнайчасціцайне.
Да трэцяй групы належаць тыя зваротныя дзеясловы, якія выступаюць у якасці сінонімаў незваротных: адысці – адысціся, стукаць – стукацца, блукаць – блукацца, зіхацець – зіхацецца, запытаць – запытацца.
Урэшце існуе значная колькасць дзеясловаў, якія маюць толькі зварот-
нуюформу:баяцца,каяцца,смяяцца,старацца,сумецца,адцурацца,саромецца, ганарыцца, змагацца, супраціўляцца, працівіцца, ленавацца, скар дзіццаіінш.Усеянынабываюцьагульнаезначэннеабмежаванасцідзеяння самім яго суб’ектам, засяроджанасці дзеяння ў самім вытворцы дзеяння.
Непераходныядзеясловызакончанагатрыванняўзлучэннізпостфіксам -ся (-ца) і прыстаўкай ад- маюць значэнне спынення дзеяння: адбамбіцца,
адгарадзіцца, адаспацца, адваявацца, ад’ехацца, адступіцца, адсядзецца, адляжацца, адбегчыся.
Непераходныя дзеясловы з прыстаўкамі вы-, да-, на- пры далучэнні постфікса -ся (-ца) маюць значэнне інтэнсіўнага дасягнення выніку для са-
могасуб’екта:выспацца,вылежацца,дазваніцца,дастукацца,наплакацца, насядзецца.
156