23. Складанне лагічнага плана

- даецца гатовы план і суадносіцца з часткамі тэксту

- тэкст падзелены на часткі, дэфармаваныя пункты суаднесці

- пры дапамозе настаўніка падабраць да частак загалоўкі

План – кароткая праграграма на падрыхтоўчым этапе, якая прадугледжвае выдзяленне частак і іх узаемнае размяшчэнне.

Навучанне дзяцей складанню плана пачынаецца з 2 класа.

Пачынаць працу лепш з малюнкавага плану:

- чытаецца, аналізуецца тэкст

- настаунік прапануе падрыхтаваць высныя малюнкі да яго

- малюнкі суадносяцца з тэкстам

- малюнкі размяшчаюцца у паслядоуным апавяданні

Прыемы навучання складання плана:

1. апавяданне падзелена на часткі, калектыуна падрыхтаваны малюнкі да кожнай часткі і размешчаны у паслядоуным парадку

2. да малюнкаванага плана падбіраюцца назвы і запісваюцца на дошцы

3. апавяданне падзелена на часткі, настаунік дае гатовыя загалоукі да кожнай часткі, вучні павінны суаднесці пункт плана з часткай, прачытаць частку

4. тэкст разбіты на часткі, загалоукі падзелены уразбіуку пад тэкстам, вучні павінны прачытацьпункты плана, зауважыць непарадак і размясціць загалоукі у паслядоунасці апавяданню, потым кожны пункт плана суадносіцца з адпаведнай часткай

5. апавяданне падзелена на часткі, пад кірауніцтвам настауніка (2-3 клас) ці самастойна (4 клас) вучні падбіраююць загалоукі плана

6. апавяданне не падзелена на часткі, пад тэкстам ёсць загалоукі да частак, вучні павінны падзяліць тэкст на часткі адпаведна плану

7. падрыхтаваць апавяданне па матэрыям твора па гатовым плане

8. вучні самаст. дзеляць план на часткі і падбір. Загалоўкі да кожнай часткі

24. Выкарыстанне прыказак і загадак

Прыказка – гэта кароткі, устойлівы народны выраз, рытмічна і граматычна арганізаваны, які ў завершанай, сціслай і найчасцей вобразна–паэтычнай форме абагульняе тыповыя з'явы жыцця, характарызуе і ацэньвае іх, павучае і дае практычныя парады: Свайго смецця на чужы сметнік не вынось; Не плюй у вадзіцу: згадзіцца напіцца. У маўленні прыказкі функцыянуюць як цытаты, як гатовыя формулы. Прымаўка – гэта таксама ўстойлівае ў моўным ужыванні выслоўе, якое вобразна, эмацыянальна характарызуе тую або іншую падзею ці асобу, але толькі ў дадзеным канкрэтным выпадку, без абагульненняў і вывадаў: Чужымі рукамі жар заграбаць; Нехапанка на Іванка; Тэматыка--сацыяльным зместам, Багаты праўду любіць, як сабака палку. У пана жыць пагана . жыццёвы вопыт і назіранні, набытыя вякамі народныя павер'і, Дзесяць раз мер – і то не вер. народныя прыметы, Да першага грому зямля не ачышчаецца. мудрыя парады Не чапай чужога і не бойся нікога. ўслаўляюць высокія маральныя прынцыпы і якасці чалавека – Адвага гарады бярэ. Паспяшыш – людзей насмяшыш Разуменне вучнямі тэмы і зместу прыказак. на этапе падрыхтоўкі да вывучэння новага матэрыялу, на этапе творчай працы вучняў. вывучэння канкрэтнай тэмы ці па мове, ці па літаратуры , Знайдзіце ў прыказцы прыметнікі і падбярыце да іх аднакарэнныя словы , зрокавыя дыктоўкі, вусныя зрокавыя дыктоўкі праводзім кожны дзень у пачатку ўрока , спаборніцтвы ў выразным чытанні па радах або асабіста. назваць тэму гутаркі , намаляваць (вусна) тое, што вучань убачыў (кінастужка бачанняў), пры вывучэнні розных тэм. Прачытайце. Запішыце іх па памяці. Растлумачце сэнс прыказак. Запішыце. Падкрэсліце словы, у якіх звонкіх зычныя вымаўляюцца, як глухія. Пры спісванні ўстаўце прапушчаныя літары. Устаўце ў прыказкі антонімы. служаць сродкам забавы, развіцця мыслення, кемлівасці, дапытлівасці. Выпрацоўка ўмення адгадваць загадкі. Знаходзяць сходства прадметащ, Паращнанне, Метафару, Па пытанню, апісанню, параўнанню,