- •2. Крыніцы па гістрыі Беларусі, гісторыя беларускага мінулага.
- •3. Даіндаеўрапейскі перыяд гісторыі Беларусі (40-2 тыс. Да н.Э.)
- •4. З’яўленне індаеўрапейцаў. Бронзавы і жалезны век на тэррытоыі Беларусі (II тыс. Да. Н.Э.- V ст. Н.Э.)
- •5. Рассяленне славян на тэррыторыі Беарусі і славянізацыя балтаў.
- •6. Станаўленне раннефеадальных дзяржаўных утварэнняў усходніх славян на тэррыторыі Беларусі. Кіеўская Русь.
- •7.Першыя дзяржавы на тэррыторыі Беларусі : Полацкае і Тураўскае княствы ў IX-XIII стст. Іх ўзаемаадносіны з Кіевам і Ноўгарадам.
- •8.Увядзенне хрысціанства і распаўсюджанне пісьменнасці на тэррыторыі Беларусі.
- •9.Сацыяльна-эканамічныя і палітычныя перадумовы ўтварэння Вялкага Княства Літоўскага
- •10. Узмацненне і рост вкл, яго паліэтнічны характар. Змаганне з крыжакамі і татарамангооламі (14-16 ст).
- •11. Грамадска-палітычны лад вкл . І феадальныя аносіны (14-16ст)
- •12. Эканамічныя і палітычныя фактары фарміравання беларускай народнасці.
- •14. Асноўныя канцэпцыі паходжання беларускага народа і назвы “Белая Русь”.
- •15.Культура Беларусі другой паловы 13 – першай паловы 16 ст., яе узаемасувязі з культурнымі традыцыямі іншых краін і народаў.
- •16. Прычыны уваходжання вкл у склад Рэчы Паспалітай. Люблінская унія.
- •18. Эканоміка Беларуусі ў 15-16 ст. Эканамічныя рэформы (Валочная памера 1557 года) на бедарускіх землях.
- •19. Сацыяльна-палітычнае і эканамічнае развіцце гарадоў Беларусі ў 16-18 ст. Магдэбурскае права.
- •20. Релігійная сітуацыя на беларускіх землях у 16-18ст (Рэфармацыя, контррэфармацыя,Берасцейская царкойна унія)
- •21. Ваенныя канфлікты на тэрыторыі Беларусі ў 16-18 ст (Лівонская вайна, вайны 1654-1667г, Пауночная вайна 1700-1721г)
- •22. Асноўныя тэндэнцыі і дасягненні ў развіцці культуры Беларусі ў эпохі Адраджэння і Асветы (16-18 ст)
- •24.Прычыны і падзелы рп. Паўстанне т.Касцюшкі
- •25.Пазітыўныя і негатыўныя бакі уваходжання беларускіх зямель у склад Расійскай імперыі
- •3 Канца XVIII ст. Пачынаецца новы этап беларускай гісторыі, цесна звязаны з гісторыяй Расійскай дзяржавы.
- •26.Беларусь ў вайне1812г.
- •27.Вызваленчая барацьба супраць самадзяржаўя у 20-50-е гады 19ст. Тайныя таварыствы.
- •28. Крызіс феадальна-прыгонніцкай сістэмы. Эканамічныя рэформы 30-50х гадоу 19ст.
- •29.Нацыянальна – вызваленчае паўстанне 1863-64 г. У Беларусі. Дзейнасць і погляды к.Каліноўскага.
- •30. Буржуазныя рэформы1860-70 х гадоў. Адмена прыгонніцтва. Асаблівасці рэформ ў Беларусі.
- •31. Сацыяльна-эканамічнае развіцце Беларусі ў 60-е г.19-ст-першыя гады 20ст
- •33.Асаблівасці культурнага развіцця Беларусі ў складзе рАсійскай імперыі (19-пач. 20ст0
- •34.ЭКанамічныя і палітычныя фактары фарміравання беларускай нацыі у 19-пач.20ст.
- •35.Рэвалюцыйныя падзеі 1905-1907г у Беларусі. Сталыпінская рэформа.
- •36. Беарускае нацыянальнае адраджэнне і нацыянальны рух пач 20ст.
- •37. Прычыны і характар Першай сусветнай вайны . Беларусь у гады вайны.
- •38. Лютаўская буржуазна-дэмакратычная рэвалюцыя і падзеі ў Беларусі. Выбар шляхоў грамадскага развіцця.
- •39.Кастрычніцкая рэвалюцыя. Усталяванне савецкай улады ў Беларусі. Барацьба з германскімі і польскімі інтэрентамі.
- •40.Шляхі фарміравання беларускай дзяржаўнасці. Стварэнне Беларускай Народнай Рэспублікі (бнр).
- •41.Стварэнне бсср. Яе роля і месца ў складзе ссср.
- •42.Асноўныя тэндэнцыі развіцця Заходняй Беларусі ў складзе Польшы. (1921-1939)
- •43. Новая эканамічная палтыка (нэп). Асаблівасці яе правядзенне ў савецкай Беарусі.
- •44. Стварэнне матэрыяльна-тэхнічнай базы індустрыяльна-аграрнага грамадства ў Беларусі ў 1930-я г. (калектывізацыя, індустрыялізацыя)
- •46.Прычыны і паяатак Другой сусветнай вайны (1939-1945)
- •47. Уз'яднанне Заходняй беарусі з бсср (1939-1941)
- •48. Палітыка гітлераўскіх акупантаў на тэрыторыі Беларусі ў 1941-1944. Беларуская калабарацыя.
- •49.Вялікая Айчынная вайна. Абарончыя баі на тэрыторыі бсср ў 1941, вызваленне Беларусі ў 1943-1944
- •50. Партызанская барацьба ў Беарусі ў 1941-1944г. Вытокі патрыятызму беларускх партызан.
- •51. Заканчэнне і вынікі Другой сусветна вайны. Удзел бсср у арганізацыі і дзейнасці аан.
- •54. Культура савецкай Беларусі ў перыяд 1945-1985г.
- •55. Гаспадарчыя і палітычныя рэформы ссср (1984-1991) і ў Беларусі. Палітыка перабудовы.
- •56.Стварэнне сусветнай рб (1990-2005). Рэферэндумы . Шляхі інтэграцыі з іншымі краінамі (стварэнне снд, Беларуска- Расійскай дзяржавы)
- •58. Дзяржаўная сімволіка рб. Кансцітццыя, герб, сцяг, гімн.
19. Сацыяльна-палітычнае і эканамічнае развіцце гарадоў Беларусі ў 16-18 ст. Магдэбурскае права.
Напярэдадні Люблінскай уніі на Беларусі пражывала 1 800 тыс. жыхароў, якія па свайму сацыяльна-эканамічнаму становішчу адносіліся да трох саслоўяў: шляхты, сялян, мяшчан. Шляхецкае саслоўе дзялілася на групоўкі. Найбольш буйнымі былі магнаты. Яны складалі сенатарскае саслоўе і валодалі ў большасцю сялянскіх гаспадарак.Самай шматлікай была група дробнай шляхты, але ў яе руках былі толькі 28% сялянскіх гаспадарак.У сярэдзіне XVI ст. шляхта, як ваенна-служылае саслоўе, пачынае разлагацца знутры: шукала багацця праз рамяство і гандаль. У 1633 г. сейм абвясціў, што не толькі шляхціч, але і яго нашчадкі назаўсёды будуць пазбаўлены шляхецкіх правоў за гандаль ці шынкарства.Самым шматлікім саслоўем феадальнага грамадства былі сяляне. Аграрная перабудова гаспадаркі была вызначана каралём у 1557 г. Незалежна ад мясцовых асаблівасцей рэформы, яе вынікі ўсюды былі аднолькавыя: заснаванне фальварачнай гаспадаркі, канчатковае запрыгоньванне сялян, павелічэнне сялянскіх павіннасцей, рост даходаў дзяржаўнага скарбу і шляхты.У выніку рэформы адбыліся змены ў прававым становішчы сялян. Пасля рэформы сяляне дзеляцца на наступныя катэгорыі: цяглыя, асадныя, сяляне-слугі.У выніку аграрнай рэформы адбыліся амаль што рэвалюцыйныя змены:1) Была разбурана сялянская абшчына ў Цэнтральнай і Заходняй Беларусі, дзе пачало ўкараняцца падворнае землекарыстанне;2) змяніліся катэгорыі сялян, іх прававое і эканамічнае становішча;3) сялянская гаспадарка пачала ўцягвацца ў рыначныя адносіны;З другой паловы XVII ст. пачынаецца эканамічны заняпад Беларусі. Ён быў выкліканы ўзмацненнем феадальнага прыгнёту, разбурэннем гаспадаркі, як у выніку антыфеадальнай, нацыянальна-вызваленчай барацьбы, так і знешніх войнаў. Аднаўляць разбураную гаспадарку пачалі з раздачы зямлі сялянам і перавод іх на грашовы і натуральны аброк.З аднаўленнем гаспадаркі вяртаецца паншчына і павялічваюцца павіннасці.Яшчэ адным саслоўем былі мяшчане – жыхары гарадоў. Саслоўе мяшчан павялічвалася за кошт вольных сялян, уцекачоў і прыгонных.Да першай паловы XVIII ст. магдэбургскае права мелі ўсе буйныя гарады.Саслоўе мяшчан складалася з заможных вярхоў, сярэдняга пласта і беднаты.Асновай эканамічнага жыцця гарадоў былі рамёствы і гандаль.У той час пачынаюць стварацца ўласныя карпарацыі рамеснікаў – цэхі.Пашыраўся гандаль як унутраны, так і знешні. Найбольш трывалыя сувязі былі з Расіяй, Польшчай, Левабярэжнай Украінай, Рыгай, з краінамі Заходняй Еўропы.У 1784 г. было завершана будаўніцтва канала Агінскага, які злучаў Нёман з Прыпяццю. У 1781 г. пачалося будаўніцтва Днепра-Бугскага канала.Такім чынам, сельская і гарадская гаспадарка Беларусі да сярэдзіны XVIII ст. была ў асноўным адноўлена.
20. Релігійная сітуацыя на беларускіх землях у 16-18ст (Рэфармацыя, контррэфармацыя,Берасцейская царкойна унія)
Крэуская уния 14 жниуня 1385 г.Иснаванне 2 канфесий. Праваслаунай веры прытрымливалися у 16 ст. Усх-славянскае нас.(беларусы, украинцы), катал. пашыралася и замацоувала свае пазицыи на бел. землях. Пасля Люблинскай унии 1569 г. прав. страчвае сваё вядучае становишча. У к. 16-пач. 17 ст. узникаюць брацтвы-нац.-рэл. арганизацыи праваслаунага нас.З др. пал 16. паяуляюцца езуиты- члены таварыства Исуса Хрыста,праз пашырэнне асветы имкнулися замацаваць пазицыи каталицкай ц. Заснаваныя ими школы пераутваралися у калегиумаы, якия давали высоки узр. адук. у параунанни з пач. школами пры брацтвах. Шляхта имкнулаяс да атрымання вышэйшай адукацыи у Цэнтр. и Зах. Еур., адкуль пачали праникаць идэи Рэфармацыи. Рэфармацыя-шыроки грам.-пал. рух, накирав. супраць усеуладдзя кат. ц. Прыхильники выступали за рэфармаванне кат.ц., за богаслужэнне на роднай мове, выказали пратэст супраць царквы як буйнога землеуласн и пышных кат. набажэнствау, адмауляли неабходнасць царквы як пасрэдника памиж Богам и людзьми. Найбольш адметным прадстауником рэф. руху, якога наз. “бацькам Рэфармацыи у ВКЛ”, стаупрадстауник магнацкага роду Микалай Радзивил Чорны(пра яго паданне). Вынікам рэфармацыі стала стварэнне з пачатку 16 ст. шэрагу пратэстанцкіх цэркваў, якія адасобіліся ад каталіцтва. У ВКЛ у 16 ст. з усих пратэстанцких плыняу найбольшае распаусюджванне атрымау кальвинизм. (нельга прымусиць верыць чал. у ш-н, кожны чал валодае права на свабоду сумлення(веры)-идэя Марцина Лютэра). Чорны садзейничау заснаванню друкарни у Нясвижы. Тут С.Будны выдау книгу “Катэхизис”. Ён личыу што у адносинах памиж верникам и Богам не павинна стаяць царква, а галоуным для их зъяул. вера у Бога, а не пакланенне яму у касцёле. Хуткае распаўсюджванне пратэстантызму разгарнула рэлигийна-пал. рух супраць Рэфармацыи-контррэфарм. Гал. удзельники-езуиты. У першую чаргу яна была накіравана на ўмацаванне пазіцый каталітызму ў свеце. Трэба адзначыць, што ўплыў Контррэфармацыі адчуваўся ва ўсім свеце. Найбольш вядомымі негатыўнымі праявамі яе ажыццяўлення сталі: бязлітасная дзейнасць судоў інквізіцыі ў Іспаніі, а таксама Варфаламееўская ноч у Францыі(23-24жніўня 1582 г.), калі былі забіты тысячы французскіх пратэстантаў(гугенотаў). Наступленне каталицтва У РП васобилася у закл. у 1596 г Берасцейскай царкоунай унии, якая абъяднала правасл. и катал. у адзиную грэка-каталицкую(унияцкую). У 1439 на Фларэнтыйским саборы такая уния была абвешчана, але не была падтрымана з боку правасл. нас.Прычыны утв.: *прав.ц.:спроба дабицца узвышэння и вярнуць былую моц, для гэтага умовай было захоув. правасл. царк. абрады. *кат. ц.: имненне атрымаць перамогу над првасл. и пашырыць сваю веру,умовай было прызнаць вяршэнства папы рымскага. У 1595 г папа у Ватыкане урачыста абвясциу унию прав. и кат. царквы. Папа Рымски прызнавауся кирауником. Адным з арганизатарау стау епискап Ипаций Пацей. Падрыхтоука унии доужылася з 1590-1596(падр. 8 варыянтау тэкстау унии).У к 16-пач 17 ст унияцтва як новая рэл. нярэдка навязвалася гвалтоуна: прамус. зачын. правасл. ц. и школы, выкарыстанне польскай замест старабелар. мовы.З др. боку прав. царкоуники настроивали прахажан супраць унии.Выник: ун. не абъядноувала, а разъядн. нас. ВКЛ. Пад к 17 ст каля ¾ нас. были униятами. Берасц. уния была ликвид. на Б у 1839 шляхам узъяднання униятау з правасл, адрадз. у Зах Б у 1920-ыя иснавала да 1940.