- •Гісторыя як навука. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі.
- •Перыядызацыя айчыннай і сусветнай гісторыі. Крыніцы вывучэння гісторыі Беларусі.
- •Бронзавы век на тэрыторыі Беларусі. Рассяленне індаеўрапейцаў.
- •Жалезны век на тэрыторыі Беларусі. Пачатак рассялення славян і славянізацыя балтаў.
- •Фарміраванне феадальных адносін і ўзровень сацыяльна-эканамічнага развіцця беларускіх зямель у IX – XIII стст.
- •Станаўленне раннефеадальных дзяржаўных утварэнняў усходніх славян. Кіеўская Русь.
- •Полацкае і Тураўскае княствы ў іх – хі ст., іх узаемаадносіны з Кіевам і Ноўгарадам.
- •Феадальная раздробленасць. Месца і роля беларускіх зямель у барацьбе з крыжацкай агрэсіяй і набегамі ардынцаў (канец хіі – пачатак хііі ст.).
- •Духоўнае жыцце ўсх. Славян у эпоху Сярэднявечча. Прын. Хрысціянства.
- •Сац.-экан. І паліт. Перадумовы утварэння вкл.
- •12. Сацыяльна-эканамічнае развіццё вкл ў 14-16 ст.
- •13. Цэнтралізатарская палітыка і умац. Улады вял князеў.
- •14. Месца бел. Зямель ва усх.-еўрапейскай геапаліт. Прасторы 15- пер. Пал. 16 ст.
- •15. Эвалюцыя дзярж. Ладу вкл.
- •16.Асаблівасці разв. Культуры бел. Зямель у вкл 14-16 ст.
- •17. Канфесійная сіт. На бел землях у 14-16 ст.Рэфармацыя і контррэфарм.
- •18. Асн. Канцэпцыі этнагенэзу беларусаў у Сяр. Вякі. (народнасці)
- •19. Люблінская унія і утварэнне рп.
- •20. Сацыяльна-эканамічнае развіцце 16-18ст.
- •21. Бел. Землі у геапал. Прасторы Еўропы нов часу.
- •22. Палітычны крызіс і падзелы рп.
- •23. Асноуныя тэндэнцыі і дасягненні ў развіціі культуры ў кантэксце эпох адраджэнння і Асветніцтва.
- •24. Асн. Напрамкі палітыкі расійскага самадзяржаўя 18-19вв.
- •25.Асаблівасці сац.-экан. Развіцця б. У пер пал 19
- •26. Крызіс феадальна-прыгонніцкай сістэмы і адмена прыгоннага права.
- •27. Буржуазныя рэформы 60-80-х гг. 19ст.
- •28. Шлях развіцця капіталістычных адносін.
- •29. Грамадска-палітычны лад пер пал 19ст.
- •30.Беларусь у вайне 1812 г.
- •31. Культура Беларусі ў першай палове 19 ст. Зараджэнне і развіццё беларусазнауства.
- •32. Культура Беларусі ў другой палове 19-пачатку 20 ст.
- •33. Бел. Нац.-культур. Адраджэнне ў пач. 20 ст.
- •34.Эканамічныя і палітычныя фактары фарміравання беларускай нацыі у другой палове XIX - пачатку XX.
- •35. Грамадска-палітычны рух на тэрыторыі Беларусі ў канцы 19-пачатку 20 ст.
- •36. Падзеі рэвалюцыі 1905-1907 гг. На тэр-рыі Беларусі.
- •37. Становішча Беларусі ў пер-яд Першай Сусветнай вайны.
- •38. Падзеі Лютаўскай рэвалюцыі на тэр-рыі Беларусі. Абвастрэнне паліт. Сітуацыі ў красавіку-верасні 1917 г.
- •39. Падзеі Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 г. На тэр-рыі Беларусі. Усталяванне савецкай улады.
- •40. Беларусь ва ўмовах германскай акупацыі. Абвяшчэнне бнр.
- •41. Стварэнне беларускай савецкай джяржаунасці. Роля і месца бсср у стварэнні ссср.
- •42. Нэп у Беларусі
- •43. Духоўнае і культурнае жыцце бсср у 1920 г.
- •44. Індустрыялізацыя і масавая калектывізацыя сельскай гаспадаркі ў бсср.
- •45. Усталяванне камандна-адміністрацыйнай сістэмы. Палітычныя рэпрэсіі ў Беларусі.
- •46. Культурнае жыццё бсср у 1930-я гады.
- •47. Заходняя Беларусь у складзе Польшчы(1921-1939 гг.).
- •48. Беларусь у гады Вялікай Айчыннай вайны.
- •49. Выхад бсср на міжнародную арэну. Знешнепаліт. Становішча рэспублікі ў час “халоднай вайны”.
- •50.Бсср у сярэдзіне 40-сяр.50 гг.XXст.
- •52. Грамадска-палітычнае развіццё бсср у сяр.50-сяр.80 XX ст.
- •53. Культурнае жыццё бсср у сярэдзіне 50-сярэдзіне 80-х гг. 20 ст.
- •54. Спробы мадэрнізацыі савецкай грамадска-палітычнай і сацыяльна-эканамічнай сістэмы падчас палітыкі перабудовы(1985-1991).
- •55. Набыццё дзяржаўнай незалежнасці. Грамадска-палітычнае жыццё рб ва умовах суверэнітэту
- •57. Геапалитычнае становішча рб.
- •58. Культурнае жыццё рб на сучасным этапе
45. Усталяванне камандна-адміністрацыйнай сістэмы. Палітычныя рэпрэсіі ў Беларусі.
Пад палітычнымі рэпрэсіямі маецца на ўвазе неабгрунтаванае прыцягненне да крымінальнай адказнасці за дзяржаўныя(так званыя контррэвалюцыйныя) злачынствы, а таксама ссылка, высылка, накіраванне на спецпасяленне, высяленне за межы Беларусі судовымі або пазасудовымі органамі па палітычных, сацыяльных, нацыянальных, рэлігійных і іншых матывах. Пачаткам паліт. рэпрэсій у Беларусі можна лічыць праследаванні розных катэгорый нас-ва падчас Грамадзянскай вайны і ў 1920-я гг. Каля вытокаў паліт. рэарэсій у савецкі час стаялі У. Ленін і Л. Троцкі, затым іх пераемнікам стаў І. Сталін. Сваю ідэялогію і дакладна распрацаваны механізм паліт. рэпрэсіі ў СССР набылі менавіта ў 1930-я гг. Ідэялагічным абгрунтаваннем з`явіўся крызіс І. Сталіна, што па меры пабудовы сацыялізму класавая барацьба будзе абвастрацца. Галоўныя мэты паліт. рэформ – аслабіць супраціўленне таталітарнаму рэжыму, які склаўся да гэтага часу, і ўмацаваць яго, выявіць і асудзіць “ворагаў народа”, якія займаюцца шкодніцтвам, што перашкаджае хуткаму і паспяховаму руху па шляху пабудовы сацыялізма. Палітычныя рэпрэсіі мелі на мэце і вырашэнне эканамічных задач, перш за ўсё забеспячэнне таннай рабочай сілай тых галін народнай гаспадаркі, дзе патрабавалася цяжкая фізічная праца. Стандартнымі былі абвінавачванні ў шкодніцтве, контррэвалюцыйнай дзейнасці, антысавецкай прапагандзе, шпіёнскай дзейнасці на карысць польскай, нямецкай і нават японскай разведак, у сувязях з ворагамі народа і інш. Пры гэтым лічылася, што адным з асноўных доказаў віны з`яўляюцца асабістыя прызнанні, таму следчыя “выбівалі” паказанні, шырока выкарыстоўваліся фізічныя і маральныя катанні, здзекі і інш. 29 ліпеня 1937 г. адбыўся ІІІ Племум ЦК КП(б)Б, рашэнні якога аб неабходнасці самай рашучай барацьбы за пабудову сацыялізму выклікалі абвальны працэс масавага псіхозу ў выкрыцці “ворагаў народа”. З сярэдзіны 1937 г. да ліпеня 1938 г. былі арыштаваны ўдзельнікі сфабрыкаванага так званага “Аб`яднання антысавецкага падполля”(ААП). “Ворагамі народа” былі выяўлены ў ЦВК і СНК БССР, ЦК КП(б)Б і ЦК ЛКСМБ, Дзяржплане, многіх наркаматах і іншых установах. Палітычныя рэпрэсіі, шматлікія кампаніі выкрыцця “ворагаў народа” акрамя фізічнага вынішчэння рэальных ці ўяўных прауіўнікаў таталітарнага рэжыму мелі не менш жудасны маральны вынік. Склалася атмасфера падазронасці, даносаў, ідэалагічнага ўціску, маральнага прымусу, самаўніжэння і хлусні на самога сябе, каб захаваць жыццё сваё і сваіх блізкіх. Новы ўздым хвалі рэпрэсій адбыўся ў 1939-1940 гг. пасля ўваходжання Зах. Беларусі ў склад БССР. Колькасць усіх ахвяр рэпрэсій дакладна невядома. Многія даследчыкі лічаць, што ў цэлым па СССР ахвярамі сталі больш за 10 млн чалавек.
46. Культурнае жыццё бсср у 1930-я гады.
Галоўнай задачай развіцця нацыянальнай культуры ў 20-я гг. стала ліквідацыя непісьменнасці і малапісьменнасці сярод дарослага насельніцтва.У 1926 г. у БССР аформілася таварыства “Далой непісьменнасць”, якое ўзначаліў старшыня ЦВК БССР А. Чарвякоў. З 1926 па 1932 г. праз школы і пункты ліквідацыі непісменства прайшлі больш за 800 тыс. чалавек, аднак большасць з іх засталіся малапісьменнымі, бо праца па ліквідацыі непісьменнасці не была падмацавана сур`ёзнай кадравай і матэрыяльнай базай.4 жніўня 1932 г. СНК БССР прыняў пастанову “Аб ўвядзенні ўсеагульнага абавязковага навучання для малапісьменных”. Беларуская мова стала асноўнай мовай нацыян. сістэмы адукацыі. З другой паловы 1932 г. у БССР пачала вырашацца задача поўнага ажыццяўлення ўсеагульнага абавязковага навучання за курс няпоўнай сярэдняй сямігадовай школы, у якой заканчвалася агульная падрыхтоўка вучняў, а таксама задача развіцця сістэмы сярэдняй школы, якая рыхтавала кадры для паступлення ў ВНУ. У выніку радыкальных змен, якія адбыліся ў галіне адукацыі ў БССР, каля 85 % нас-ва стала пісьменнымі. Разам з развіццём сістэмы адукацыі развівалася і бел. навука. Інбелкульт працягваў паспяховую працу па ўдасканаленню бел. мовы. Асноўная ўвага ў 1930-я гг. была сканцэнтравана на даследаванні прыродных рэсурсаў Беларусі. Рэпрэсіі 1930-х гг. нанеслі значны ўдар па бел. навуцы. Навука БССР, як і ў цэлым СССР, апынулася за “жалезнай заслонай” таталітарнага рэжыму, і ўсё больш аддалялася ад еўрапейскіх і сусветных навуковых дасягненняў. У гэты час таксама шырока развіваецца бел. літ-ра, музычнае, тэатральнае мастацтва, а таксама кінематаграфія.