Ата неклһн

Дмитровск (ода Труновск) гидг селәнд көдлдг хальмг багш күүкиг сурлһа сурхар авч ирнә... Ардан түшмлтә стул деер һурвлһин бәэдлтә цаһана цергин офицер кецәлдж сууна.

— Не, күүкн зерг, әә? Кезә күртл ду һарлго бәәхм- бтә? Әә? Не. сүүлднь келж өгтн, кен танд Советин йосна тускар цәәлһвр кетхә гиж заавр өглә?

Куүкн тагчг ду һарлго бәәнә. һурвн хонгт багшиг мө- шквә. Манһдур өрүнднь селоһас кеергшән тууһад авад һарва.

— Нурһарнь нүк хәләлһәд зогсатн! — гиж цаһан офи­цер орклва.

— Чирәһәрнь хатн! — гиж дакн хәәкрвә.

Утан салькнд тольрва, багш күүкн алгдва. Тавн сум- нас һурвнь тусж. негнь зүркнднь күрч.

(<М олодой ленинец» гидг Ставро­польем краевой Комсомольск газетәс, 1958 жи- лин сентябрин 28-гч өдр.).

Сарпулин орс күүкн Сонге, мана менд — Энүг теегин гиигн Эрвлзсн салькн авад

Харадаһас хурдар нисх, Хальмгас чамд күргх. Тер меидиг ав, Товчлж, чееждән тәв.

Чи дәәнә көлд Чашгтан һавшун боллач,

Дүүмрин халун һалд Труновин отряд оллач.

Тотигж. Советин төлә Туурч -чамаг гилә. Алгдсн хальмг күүкнә Ата «неклә гилә.

ХалБМ1ГИ'Н көгшн дууч Халун седкләрн келҗ, Җаңһрч Даван ууч Ж.ИҢГНОН айс делҗ.

Тернь дүүрәнд саарад Труновек хәләж һарна.

Багшин үкл>иг сурад Баатр туужднь ирнә.

Күүкнә зовлигта үклиг Көдлсн селәнь меднә, Теегин хальмг багшиг Тууронднь әмтн шүтнә.

Сарпулин Үрн Лиза Селвгч үүртән зовж, Тер аюл кезә Туужд орхиг үзж.

Хальмг ба1гш иткҗ Хүүвин йос агсла, Хазгудин ө№нәс зүткж Халун цусан асхла.

Хальмгин у тег Харулдад ода хәләһәд.

Труновск селон багшиг, Түүнә сурһульчнриг тааһад,

Элгн-садинь, үүрнринь,

• Эидәс сәәхн үзжәнә, Эврә күүкн үрән Элкндән энкрлж шахжата.

Хәләлт, түрүг үзжәнт, Хальмг күүкиг тәньжәнт?

Деерән һанцхн киилгтә, Дааврта кесг сөрвтә,

Тер кел нүцкн

Төрскнә хаалһур делнә, Ленина Дуудвр соцгссн Лавтрха седкл зүүнә.

«Хальмгин ах — дүүнр, Хүвтн эврәнтн һарт...»

Үнүг күүкн меднә, Үүлдхинь эн иткнә:

«Терскнд жирһл ирх, Теегин Сарпульд күрх! Хальмгм бас босх, Хүүвин йосан тосх!»

Дөрвн көлтә аңгас Даву дүңгә уурта, Күмнь йирин өңгәс Күчр му дүртә,

Хазгин хувцта мөгдг Хортн оөрдж нүрвә, Оруд буур мет Орклҗ бәәһәд сурва:

«Теегин күүкн меләчкәд Тагчк бичә бә!

Амт үгән келчкәд Аврлт тиигәд хә!

Кен чамд даалһла

Ко-ммунистиг магттха гиж!

Хаһад дорч алхла Хәәрлх бурх хәәхч!»

Кесг болад орква, Күүмн ду һархш;

Үүлдврәс эн бөк-вә, Үкләс багш әәхш.

һурвн ХОНГТ 'МӨШКВӘ, һацандан багш көшвә;

Хортн бийинь ишквә, Хальмг күүюн тесвә.

Өрүн орла багшиг Өмнк толһаһур туува, Үкл ода ирсиг

Үүрнрнь медчкәд, хурва.

Эн толһа деер Эцгтәһән кесг »рлә, Үүнә зүркнь кеер Үүмсн жирһл эрлә.

«Цааран хәлә!> — гиж Цорхаж алач заква. «Хәрү хәләлһ!» — риж Хажудк элчән цоква.

«Чнрәһәрнь ха!» — гиҗ Чашкурдж мвгдг һаньгнва,

Бууһиин дуунла ниилж Баатр күүкн унва.

Лиза, чи йоон

Өлзә әдлм күнч, Хальмг үр эгчән Хәәртә кевәр һарһжч.

Чи усн — цасн

Чирәһэн билчитл уульжч, Багшин эңкрләд сурһсн Бичкн күүкдтә элҗч.

Эврәәннь эктәһән хоюрн

Эргүр сө ирҗч, Тоомсрта үр эгчән Толһа деер оршажч.

Хөөннь эн чиигтә

Харлсн һанц цогцд Өнчрәд үлдсн угәтә Өвгәрәд ирсн эцгтәнь

Баһчудта хурҗ ирәд Баралхҗ оддг биләт.

Бамб цецкә тәрәд Бумблв багштан тәвләт.

Түрүгитн, Лиза, Хальмг Төрүц мартш уга, Теегәс ханлтин белг Таньхан уурш уга.

Селәнә багш күүкн Седкләсч эс хөөһж, Чи, Лиза, мөңкин Чеежләһән күүндәд бәәжч.

Тер алднд мөртә Труновин отряд бүрдж, Алгдон хальмг күүкнә Ата Гнекәд мордҗ.

Мөндр болен сумнур Мөсн зүрктә дәвржч, Числәд ирсн хортнур Чашкан авад зөржч.

Кесг жилин эргцд Кввцг дерләд зовжч, Эврә олн цергчд Эмч эгчәр йовҗч.

Диилвр мана болхла, Даалһвр шшнәс учрҗ.

Бууг хадур сольхла, Бәәрн һазрурн ирҗч.

Үнн седклич медсн Үр Сергей болна. Хойр зүркнд олдсн Хаалһ тадниг зална.

Дәәнә дольгаг кедсн Диилвр мөңкинд ниргж, ' Ода күртл итксн

Омгта бүл җирүж.

Хальмгин у теегәс Харада метәр 'нисәд, Номһн урсхлта Теңгәс Нарма жолаһан кисәд,

Дөрә ишклж зогсад Дәврж орсн болдг. Хортна өмнәс тосад Халурхҗ зогсад келдг.

Мөртә церг кезә Малә булалдж йовхд, Үнүг әмтн үзә, Үклин кесг хавхд

Эн эс торч, Эргәр эвәр һарч.

Энүг Лиза сур, Энч чини үр!

...Цаһан, тер, офицер

Цаатн сарлзна, цәәлзнә,

Терүг кен, юн .күн, Тевлж хала, алла?!

Хурдлулҗ ирәд хала, Хальмгин күүкн алла!

Нарман сумнас хаальла, Нәәхлж бәәһәд унла!

Дакад сарлзла, цәәлзлә,

Дарунь үклә, үрлә!

Мана Нарман үр

Максим Шаггшуков билә, Зөрлцон хортна «үүрүр Заль метәр күрлә,

Түдү мет чини

Туурсн Манаков Иваныч Зулхла хортиг хөрлә, Зөрлә өмн һарла.

Хүүвин йосн дииләд Хамг әмтн төвкнв, Жирлһәнлә жирһл нииләд Жжлмүдин җола җиңгнв.

Туурсн баатрмуд мөцкинд Төрскнәннь төрт орлцв, Кех көдлмшин манпнад Келн болмар заллцв,

Ода күртл эдн Отк-нутгиннь нүдн, Ончта цагин нерн Омгга Төрскнә нарн!

Амһулң, тиньгр бәәхд, Агсон дамшлт немнә, Коммунизм тал йовхд Килмҗтә селвгән өгнә.

Ялта, июль, 1962 цил.

КӨГЛТИН ДАВА