Архітэктура Адраджэння

Дойліды

Ф.Брунелескі

Брамантэ, Д. Рамана,

Леанарда да Вінчы, Мікеланджала, Рафаэль, А. Паладыа.

Мастакі Італьянскага Адраджэння

Леанарда да Вінчы Рафаэль Санці, Тыцыяна Вячэліа дзі Кадорэ

Леанарда да Вінчы

Леанарда быў не толькі геніяльным мастаком, яго інтарэсы сапраўды бязмежныя. Матэматык і фізік, інжынер- будаўнік, фартыфікатар, механік, ён пакінуў мноства вынаходак.

Сярод іх - праекты падводнай лодкі, лятальнага апарата, які нагадвае аэраплан, парашута, самарушнай браняванай калясніцы, развадных мастоў, шлюзаў, буравых вышак, аўтаматычнай самапралкі, шматзараднай гарматы, хуткастрэльнага рэвальвера- арбалета і многіх іншых дзіўных навінак.

Рафаэль Санці

У Фларэнцыі Рафаэль стварыў каля 20 Мадон.

У Рыме яму даручана распісаць фрэскамі

Станцу дэла Сеньятура. Для яе піша фрэскі, якія адлюстроўваюць чатыры віды інтэлектуальнай дзейнасці чалавека: багаслоўе, юрыспрудэнцыю, паэзію і філасофію.

Мікельанджала

скульптар, жывапісец, архітэктар, паэт, мысліцель. Па характары сваёй здольнасці ён быў перш за ўсё скульптар. Гэта адчуваецца і ў маляўнічых работах майстра, незвычайна багатых пластычнасцю рухаў, складаных поз, выразнай і магутнай лепкай аб'ёмаў.

Статуя «Давід» стала эталонам выявы чалавечага цела,

скульптурная кампазіцыя «Пьета» - адно з першых увасабленняў фігуры мёртвага чалавека ў пластыцы.

Мікельанджала

Аднак найбольш грандыёзныя свае задумы мастак змог рэалізаваць менавіта ў жывапісе, дзе ён выступіў сапраўдным наватарам колеру і формы.

Па замове папы Юлія II выканаў роспіс столі Сіксцінскай капэлы (1508-1512), якая прадстаўляе біблейскую гісторыю ад стварэння свету да патопу і якая ўключае больш за 300 фігур.

У1534-1541гг. у той жа Сіксцінскай капэле для папы Паўла III выканаў грандыёзную, поўную драматызму фрэску «Страшны суд».

Мікельанджала

Дзівяць сваёй прыгажосцю і веліччу архітэктурныя працы Мікеланджала -

ансамбль плошчы Капітолія і купал Ватыканскага сабора ў Рыме.

Данатэла

італьянскі скульптар, заснавальнік індывідуальнага скульптурнага партрэта, прытрымліваўся рэалістычных прынцыпаў, часам здаецца, што ён знарок адшукваў брыдкія бакі прыроды.

Вывучэнне помнікаў грэка-рымскай пластыкі некалькі стрымала яго рэалістычныя памкненні. Таму ў яго можна вылучыць два стылі: рэалістычны (статуя Магдаліны) і класічны (Давід, апостал Марк, кандацьер Гатамелата).

Позняе Адраджэнне

Другая палова 16 ст. - складаны пераходны перыяд, адзначаны перапляценнем самых розных тэндэнцый.

Успрыманне свету становіцца больш складаным, мацней усведамляецца залежнасць чалавека ад навакольнага асяроддзя, развіваюцца ўяўленні аб зменлівасці жыцця, губляюцца ідэалы гармоніі і цэласнасці светабудовы.

У жывапісе побач з выявамі асобных герояў усё часцей у творах выдатных жывапісцаў гэтага часу ўзнікае вобраз натоўпу.

Маньерызм

Маньерызм (ад італ. Maniera - манера, стыль) - плынь у еўрапейскім мастацтве кан. XVI ст. - пач. XVII ст., якая адлюстроўвае крызіс гуманістычнай культуры Высокага Адраджэння.

Асноўны эстэтычны крытэрый прадстаўнікоў гэтай плыні - суб'ектыўная «ўнутраная ідэя» мастацкага вобраза, якая нараджаецца ў душы мастака.